Kaznodzieja którego trudno jest po ludzku ogarnąć. Ludzie, będący blisko Kościoła, oraz Ci niewierzący znajdują w kazaniach ojca Szustaka nadzieję, która jest potrzebna do życia jak tlen. Dominikanin do swoich słuchaczy/wiernych przemawia w prosty i zrozumiały język.

Ojciec Adam Szustak, koryfeusz polskiego kaznodziejstwa, na wygłaszane przez siebie rekolekcje ściąga więcej ludzi niż niejedna drużyna piłkarska na swoje mecze. Jest dowcipny, mówi sprawnie, opowiada nie najgłupsze żarty, a przede wszystkim zrywa z tradycyjnym wizerunkiem zdystansowanego, pobożnego zakonnika, który o Bogu wypowiada się wyłącznie za pomocą wyszukanych teologicznych formuł i truchleje na myśl, że mógłby Boga obrazić. Ojciec Szustak nie boi się Boga przekornie i prowokacyjnie ściąga Go do parteru, odbrązowwuje i odbiera  Mu wizerunek strażnika pobożności, a dzięki temu pokazuje kluczową cechę Boga:  Bóg jest z człowiekiem, jest blisko, nie odwraca głowy od grzesznika. Nie zależy mu na kulcie, miłosierdzia chce, a nie ofiary.

Może język ma znaczenie?

Ojciec Szustak w swoich kazaniach przemawia prostym i zrozumiałym językiem, nie jest to nowomowa kościelna połączona z filozoficznymi rozważaniami dotyczącymi świata nadprzyrodzonego. Wierny, niewierny – który w gruncie rzeczy jest realistą, w kazaniach ojca Szustaka odnajdzie prosty przekład Ewangelii na nasze życie. Każdy, kto przychodzi do kościoła, chce posłuchać prostych rad dotyczących  swojego życia i je otrzymuje od Boga, za pośrednictwem kazań ojca Szustaka.

Kościelna gwiazda, czy heretyk ściągający tłumy?

Nie ma osoby w Kościele, która nie słyszałaby o ojcu Szustaku. Niestety, są  i ludzie którzy mu zazdroszczą i zarzucają dominikaninowi to, że jego nauczanie jest niezgodne z Pismem Świętym, oraz to, że  o. Adam ma problem z teologią. Podają konkretne przykłady domniemanych herezji w kazaniach o. Szustaka, np. o tym, że piekło jest puste, bo Jezus wszystkich zbawi – jeśli ktoś będzie chciał iść do nieba.

Lepszy kontakt z Bogiem

Dominikanin uczy swoich słuchaczy lepszego kontaktu z własnym wnętrzem, zmiany postrzegania Boga, zmiany perspektyw w modlitwie, a oni wierzą, że spotka ich dzięki temu przemiana typowa dla biblijnych postaci. Słuchacze o. Szustaka chcą myśleć, że rekolekcje u niego i ich owoce równają się usłyszeniu Bożego głosu w czasie drogi do Damaszku. A przecież te dwie kategorie się nie równają. Usłyszeć głos Boga na własne uszy, a przejść jakąś drogę duchowego rozwoju – to dwie zupełnie różne jakości.

Zmiana jakości

Współczesny Polak, ze względu na brak czasu, nie może jechać na rekolekcje w góry na kilka dni. I na taką, ewentualność o. Szustak znalazł sposób. Jeśli ktoś nie ma czasu, może zawsze w internecie przeżyć takowe rekolekcje. Wystarczy, że internauta kliknie na oficjalną stronę z rekolekcjami o. Adama i ma pełny pakiet takich rekolekcji. Stan rekolekcji, gdy się w nich uczestniczy w pełni, jest inny niż przeżywając je w internecie, ale współczesny owczy pęd zmusza do tego kaznodziejów, aby publikowali swoje rekolekcje w internecie.

Wiele wątpliwości, wiele trudności

Jak zawsze, tam gdzie rodzi się jakieś dobro, tam wyrastają chwasty. Wiele dobrych rzeczy robi ojciec Szustak, ale są małe chwasty na jego languście, które musi usunąć, aby nie być sprzecznym ze swoją wybranką, czyli Kościołem katolickim. A najlepszą metodą na jakiekolwiek herezje jest wybieranie z kazań ojca Adama zgodnych z nauką Kościoła i czerpanie z nich jak najwięcej korzyści.