Od wielu lat Europa przeżywa kolejną zapaść. Dwie wojny światowe, masowa eskalacja morderczych instynktów poraniły psychiki europejskie do granic „niepełnosprawności intelektualnej i etycznej”. Gospodarki starego kontynentu „siedzą w kieszeniach” dawnych kolonii i dominiów- ofiar ich agresywnej i żarłocznej polityki minionych wieków. W ferworze wydarzeń dwudziestego wieku Rosja zachowuje pewną prawidłowość.

Patrząc od strony historycznej jest to fascynujące, ale i niepokojące zarazem. Nasz wschodni sąsiad nazywany i często ukazywany jako niedźwiedź, łudząco w swoim „cyklu” przypomina zachowania drapieżnika. Ma czas snu, ale i ma czas „polowania”. Patrząc na wydarzenia ostatnich dni, posiłkując się historią Rosji i Europy, wielu z nas naturalnie doznaje poszerzenia źrenic. Czasy uśpienia „niedźwiedzia” z reguły związane są z brakiem „lidera”, jednostki, która jako pierwsze informacje w CV wpisałaby autorytaryzm, inteligencja, spryt, wodzowskie krwiożercze zapędy, wsparte siłą buldożera. Zamiast patrzeć w biografie, można swobodnie posłużyć się kilkoma faktami i umiejętnością dedukcji.

Dziadek Putina był kucharzem m.in. Stalina. Jakby trywialnie ta funkcja nie brzmiała, nie wydaje mi się, żeby ktoś z nas chciałby ją pełnić. Był odpowiedzialnym człowiekiem za życie dyktatora, który miał manię prześladowczą, wszędzie węsząc spiski i zdrady. Był dobrze opłacanym pracownikiem, mimo powszechnej biedy – sam „Wołodia” jej nie doznał. Patrząc na drogę jego kariery, widać upór i dążenie do celu, nie bacząc na przeszkody- kwintesencja oportunizmu. Powszechną wiedzą jest jego działalność w KGB- tutaj dodałbym jednak pewien szczególny smaczek. Tak samo jak każdy wie  czym jest C.I.A, MOSAD itd. Ale Putin był w GRU (Gławnoje Razwiedywatielnoje Uprawlenije, Główny Zarząd Wywiadowczy).

Porównując KGB do GRU można przytoczyć żartobliwie różnice i podobieństwa między pocztą a wojskową jednostką wywiadu. Kiedy z wielu polityków, często jego rówieśników, zdobywał dyplomatyczne szlify lub piekł kiełbaskę przy ognisku harcerskim – on działał w GRU – tutaj powinniśmy posłużyć się wizualizacją jakiegoś dobrego, naszym zdaniem, filmu szpiegowskiego. Z punktu widzenia historyka jest szansa, że informacje o tym pojawią się za kilkadziesiąt lat, z wysokim prawdopodobieństwem modyfikacji. Prezydent Rosji zna dyplomację światową od strony oficjalnej i tej prawdziwej – nieoficjalnej, w tej drugiej jest „sokołem”, Europa zaś ma „gołębie”, wspierane tym największym z tego gatunku- USA.

Ostatnie kilka dekad przyzwyczaiły nas do absurdów rosyjskich, bardziej do naśmiewania się, w związku z tragicznymi wydarzeniami pogłębiliśmy rany pomiędzy nami. Z punktu widzenia Rosji jesteśmy marginalnym państwem, które tradycyjnie pokazuje „szabelkę” – norma.

Niedźwiedź rosyjski obudził się i ma nowego pana, car wrócił i ma cechy Iwana Groźnego, Piotra Wielkiego oraz większość wielkich władców Rosji. W kontaktach z Rosją i postrzeganiu wydarzeń, pamiętajmy też o tym, że po „drugiej stronie” wygodnie rozłożył się chiński smok.
Kontakty między dwoma gigantami ciągle się wzmacniają, podparte bajońskimi sumami z punktu widzenia Europy, tam zaś normalne przyjazne transakcje „niezmącone” normami i prawami międzynarodowymi.

Wydarzenia ostatnich dni powinny zmotywować świat do poważnej rozmowy, poszerzająca się spirala nienawiści może się bardzo źle skończyć.