Figurka przechowywana w Muzeum Historii w Manchesterze obracała się sama. Czy nad egipską Neb-Seine ciąży klątwa faraonów? Tę tajemnicę udało się rozszyfrować…

Figurka odwróciła się… (źródło: http://egyptmanchester.files.wordpress.com)

Mała – 25-centymetrowa figurka – została zabrana z grobu egipskiego szlachcica Neb–Seine. Leżała obok jego mumii, której wiek szacuje się na około 4000 rok p.n.e. Figurka wyobrażała Neb-Seine i ofiarowana była Ozyrysowi – bogu podziemi. Starożytni Egipcjanie wierzyli bowiem, że jeżeli zmumifikowane ciało ulegnie zniszczeniu, dusza znajdzie nowe miejsce wewnątrz figurki.

Z grobowca została przeniesiona do Muzeum Historii w Manchesterze, gdzie 80 lat stała spokojnie na półce w szklanej gablocie obok trzech innych starożytnych figurek. I nagle latem wydawało się, że żyje: zaczęła się obracać wokół własnej osi. W ciągu dnia zwrócona „twarzą do zwiedzających”, innym razem plecami. Nocą zamierała. Stojące obok niej figurki zostawały na swoich miejscach.

– Ona nigdy tak się nie zachowywała – zapewnił główny kustosz muzeum, profesor Campbell Preis. – Najprostsze założenie, że ten rodzaj poltergeist, że tak powiem, był czyimś żartem, nie zostało potwierdzone. Zainstalowane kamery świadkiem: figurka obraca się. Nikt jej nie dotyka i nie ma wpływu na jej obracanie.

Film pokazujący obracającą się figurkę, obejrzano już prawie 4,5 mln razy

Figurka obracała się około sześć miesięcy. Naukowcy podejrzewali, że przyczyną jest jakaś wibracja. Ale tak naprawdę wyjaśnić tego zjawiska nikt nie potrafił. I wtedy sięgnięto do mistyki… Pojawiły się sugestie, że na figurkę spadła „klątwa faraonów”, albo, że w nią wstąpiła dusza Neb-Seine jako rodzaj zemsty Ozyrysa, który sam wybrał figurkę na ofiarę. Muzeum zaczęło mieć kłopoty.

Jednak ostatnio klątwa została zdjęta z figurki. Tym problemem zajął się brytyjski inżynier, Steve Goslin. Nagrał kilkanaście razy na wideo ruch figurki, skorelowany z wydarzeniami występującymi wokół. I doszedł do wniosku, że to nie duchy są przyczyną obrotu… Figurka zaczynała się obracać o 7 rano, a kończyła późnym wieczorem. Oznacza to, że jej aktywność zbiegała się z dużym natężeniem ruchu na ulicy i krokami odwiedzających. Jak przewidywali wcześniej koledzy Goslina, wibracja półki – stała się główną siłą ruchu figurki.

Ale dlaczego drgania nie przeniosły się na stojące obok figurki?
Podstawa figurki Neb-Seine jest nieco wypukła – objaśnił inżynier Goslin – dlatego jest wrażliwa na wibracje, w przeciwieństwie do pozostałych figurek, których podstawy są płaskie.

Źródło: Komsomolska Prawda
Opracował: Zenon Lica