Sowiecki system sprawiedliwości trwa mimo upływu lat! Potrzebna jest reforma wymiaru sprawiedliwości, zmiana systemowa i kodeksowa. Chodzi głównie o zmianę systemu codziennego funkcjonowania wymiaru sprawiedliwości.

Sądy

Największy problem obecnego sądownictwa to podstawy jego funkcjonowania, czyli: kodeks postępowania karnego (jest to także problem dla prokuratury) oraz kodeks postępowania cywilnego. Drugim najważniejszym problemem sądownictwa to brak specjalizacji zawodowej sędziów. Trzecim problemem jest zasada ekonomiki procesowej.

Prokuratura

Największy problem obecnej prokuratury to także zasada ekonomiki procesowej, która w gruncie rzeczy jest zabójcza dla prawidłowego toku procesowego. Drugim najważniejszym problemem prokuratury jest to, że jej organy są uzależnione od władzy wykonawczej.

Adwokatura

Największy problem adwokatury jest system organów dyscyplinarnych. Drugim problemem jest to, że adwokat wedle ogólnego społecznego przekonania powinien znać na wszystkich zagadnieniach prawnych.

W jaki sposób rozwiązać wskazane wyżej problemy?

Wszystkie sądy działają na podstawie i w ramach obowiązujących kodeksów tj. kodeksu postępowania karnego i kodeksu postępowania cywilnego. Jeśli w powszechnym odczuciu sądy funkcjonują źle, to należy stwierdzić, że ich podstawa funkcjonowania jest zła i wymaga zmiany.

Najistotniejszy problem wynikający zarówno z kodeksu postępowania karnego jak i z kodeksu postępowania cywilnego związany jest z ekonomiką procesową, która dotyczy stron procesowych, a polega na tym, że organy wymiaru sprawiedliwości ograniczają dopuszczanie dowodów, które składają strony. Robią to ze względów finansowych.

Wielkim problemem sędziów jest to, że muszą orzekać w bardzo skomplikowanych sprawach, które nie kończą się na zagadnieniach karnych i cywilnych, ale także gospodarczych, ekonomicznych i wielu innych. Dlatego w niezbędnej przyszłej reformie wymiaru sprawiedliwości konieczne jest wprowadzenie systemu kształcenia sędziów w różnych wymiarach życia społecznego, czyli ścisła specjalizacja.

Ten sam problem z ekonomiką procesową, który dotyczy sądownictwa, dotyczy także prokuratury. Z tą różnicą, że postępowanie przygotowawcze ma dać sądowi szanse na szybkie rozstrzygnięcie spraw.

Należy tu wspomnieć, że ustawodawca po 2015 roku zwolnił prokuratorów z konieczności bycia obecnymi na rozprawach w I instancji. Wielkim dylematem jest to, czy prokuratura powinna mieć nad sobą kontrolę ze strony polityków. Są argumenty za i przeciw temu modelowi.

Argumentem za możliwością kontroli polityków nad postępowaniem prokuratury jest częsta chęć śledczych do umarzania postępowań karnych na etapie przygotowawczym. Argumentem przeciw jest z kolei częste dążenie polityków do wykorzystywania prokuratury do własnych interesów politycznych.

Największym problemem adwokatury to system dyscyplinarny, gdyż jest częściowo oparty o kodeks postępowania karnego oraz dość problematyczne kwestie dotyczące tego, czy Sądy Dyscyplinarne funkcjonujące przy Izbach Adwokackich są obiektywne przy rozpatrywaniu spraw, które analizują.

Drugim poważnym kłopotem dla adwokatury jest przekonanie, że adwokat zna się na wszystkich sprawach kierowanych do niego zarówno przez sądy jak i obywateli. Rozwiązaniem byłoby tu wprowadzenie zmian w systemie wyznaczenia adwokatów do spraw wedle specjalizacji.