Od listopada rząd Prawa i Sprawiedliwości buduje Polskę wg swojego wyobrażenia. Rozpoczął od działań mających urealnić możliwość sprawowania władzy. Przyznać trzeba, że robi to bardzo skutecznie. Jest to o tyle łatwe, że ma w Sejmie bezwzględną większość, nie występują więc żadne problemy w głosowaniach.

Zauważam, że każda kolejna władza te pierwsze, ze swego punktu widzenia najważniejsze zmiany wprowadza coraz sprawniej. Prawo i Sprawiedliwość nie jest tu żadnym wyjątkiem. Pewnie kolejny miesiąc, dwa zajmie wymiana kadr kierowniczych w spółkach Skarbu Państwa (natychmiastowa rezygnacje kilku zarządów takich spółek oraz kilku państwowych instytucji było raczej zagraniem opozycji mającym na celu destabilizację państwa i utrudnienie działania zwycięzców ostatnich wyborów, co o postawie tejże opozycji najlepiej nie świadczy), wszelkiego typu agencjach, gospodarstwach pomocniczych, instytutach i fundacjach. A potem już będzie można tworzyć nową, wymarzoną Rzeczpospolitą.

Czy będzie to Polska marzeń przeciętnego Polaka? Na tak postawione pytanie dziś nikt odpowiedzialny odpowiedzieć nie może. Zakładam jednak (a tak robiłem po każdych wyborach z wyjątkiem tych, gdy władzę po raz drugi z rzędu obejmowała koalicja PO – PSL) dobrą wolę rządzących.

Zwracam jednak uwagę, że nad nowym polskim rządem zbierają się czarne chmury. I nie zamierzam tu pisać o działaniach opozycji. Te skompromitowały się już wystarczająco. (Taką kompromitacją było (oprócz wspomnianych wcześniej rezygnacji) zarzucanie nowym władzom dokonania zamachu stanu, zwracanie się do obcych R11; kimkolwiek by oni nie byli – o pomoc w „obronie demokracji”, wyprowadzanie ludzi na ulice w celu destabilizacji sytuacji społecznej i tak dalej i tak dalej).

Niebezpieczeństwem, które zbiera się nad władzą jest chęć przypodobania się tej władzy przez różne, lepsze lub gorsze, ale zawsze nie do końca kompetentne jednostki. Pierwszy z brzegu przykład – prokurator, który zdecydował się interweniować z pełną mocą wobec młodego człowieka, który zamieścił w internecie filmik dyskredytujący urzędującego Prezydenta. Kolejny przykład: próba „załatwienia” pieniędzy dla uczelni stworzonej przez o. Tadeusza Rydzyka.

O ile pamiętam, to jeszcze pod rządami poprzedniego ustroju powstało powiedzenie, że „nadgorliwość jest gorsza od faszyzmu”. Jego aktualność nie podlega dyskusji. W dzisiejszej Polsce widać to wyjątkowo wyraźnie. Jeśli przywódcy kierujący obecną ekipą rządzącą nie potrafią powściągnąć owej nadgorliwości, nie wyeliminują jej z szeregów decyzyjnych (na każdym szczeblu kierowania państwem, a więc także w samorządach), to może okazać się, że destrukcyjne działania opozycji zyskają potężne, zupełnie nieoczekiwane wsparcie. Wsparcie, którego autorami będą różnego rodzaju nieudacznicy chcący tylko jednego. Przypodobać się władzy, pokazać swoją dyspozycyjność, głębokie „zrozumienie potrzeb i oddanie” rządzącym. Bez własnego zdania, bez jakiejkolwiek refleksji nad tym, co robią. Mówiąc wprost: pełnokrwiście bierni, mierni, ale wierni. Z tym, że wierni każdej władzy, która zapewni zachowanie dotychczasowych stanowisk, pieniędzy, profitów.

Akceptacja takich postaw przez przedstawicieli władzy bardzo szybko może zniechęcić dotychczasowych wyborców, którzy tej władzy zaufali. W dodatku jest niepodważalnym faktem, że pilnowanie właśnie pod tym względem całych rzesz wszelkiego typu urzędników, działaczy, prezesów, dyrektorów i dyrektorków R11; jest niezwykle trudne. Znacznie trudniejsze niż eliminowanie nepotyzmu, kumoterstwa i łapówkarstwa. A te zjawiska też zaczną się szerzyć i obciążać konto nowej ekipy. I to, w moim przekonaniu, są owe czarne chmury, które zbierają się nad polskim rządem. Ale mam cichą nadzieję, że władza również zdaje sobie z tego sprawę.