Gospodarka odpadami. Mieliśmy osiągnąć konkretne wskaźniki recyklingu, zbiórki odpadów segregowanych, zmniejszenia ilości odpadów kierowanych do składowania.

Rząd, być może pod wpływem jakichś lobbystów, przyjął rozwiązania, w których kompetencje i obowiązki z tym związane przekazał samorządom. A te? Skutecznie i wielokrotnie podniosły ceny za odpady. Firmy działające na tym rynku bogacą się ponad wszelkie granice. Obywatele za śmieci płacą jak za zboże. Lokalne układziki działają coraz lepiej, żeby nie powiedzieć – coraz bardziej zuchwale.

Już powszechną praktyką jest, że specyfikacje istotnych warunków zamówienia w przetargach (gminy muszą je co jakiś czas organizować) piszą właściciele firm odbierających odpady. Często one właśnie tworzą także gminne programy gospodarki odpadami. Być może także sprawozdania z realizacji tych programów.

A śmieci w lasach – coraz więcej. Tyle, że te, leżące w lesie odpady, nie są wliczane do tych, które są kierowane do składowania. I w sprawozdaniach wszystko pasuje. Do czasu. Aż nasze polskie Kaszuby odwiedzi jakiś przypadkowy urzędnik unijny, podniesie larum i sprowadzi nam unijną kontrolę. Albo jakiś dziennikarz, kierowany głęboką troską o stan naszego naturalnego środowiska, opublikuje reportaż pokazujący, dokąd wywożone są odpady. Wówczas pryśnie kolejna mydlana bańka.

A ta zabawa w kotka i myszkę będzie trwała tak długo, jak długo będziemy zmuszani do wybierania partyjnych nominatów, jak długo będziemy tolerować mniejsze i większe kliki działające na styku: samorząd, lokalny biznes, lokalna śmietanka towarzyska.

Dopóki nie uda się wykształcić prawdziwych elit, powierzyć stanowisk tym prawdziwym elitom. Powiem wprost. Niektórzy uważają, że to jest już niemożliwe.