Hiszpańscy historycy, Margarita Torres i Jose Ortega, utrzymują iż odnaleźli autentycznego św. Graala, czyli legendarny kielich lub misę, z której Chrystus pił podczas Ostatniej Wieczerzy.

Św. Graal w katedrze w Walencji

Nazwa Graal pochodzi od starohiszpańskiego słowa grial `kubek`. Uważa się, że apostołowie po śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa wielokrotnie przebywali w wieczerniku i też się tym kielichem posługiwali. Według tradycji św. Piotr wziął to naczynie do Rzymu i tam stało się kielichem papieskim. Istnieją teorie, że w naczyniu tym zebrano krew z ran Chrystusa i ma ono magiczną moc.

Według wielowiekowej tradycji Kościoła za Graal uznawany jest kielich przechowywany w katedrze w Walencji. Był używany przez wielu papieży, ostatnio przez Benedykta XVI, 9 lipca 2006. Kielich datowany na I wiek był podarowany katedrze przez króla Alfonsa V Aragońskiego w 1436.

Święty Graal pędzla Dantego Gabriela Rossetti. Źródło: wikipedia

Tymczasem Torres i Torrega twierdzą, że ich trzyletnie badania mają udowodnić, iż to właśnie Graal, którego oni odkryli jest autentyczny. Ich zdaniem to misa wykonana z onyksu, która niegdyś należała do królowej Kastylii – Urraki, żyjącej w XI wieku. Teraz Graal, zdaniem hiszpańskich uczonych, znajduje się w Leone w północnej Hiszpanii, w muzeum znajdującym się w podziemiach bazyliki San Isidoro.

Twierdzą oni, że to misa wyrzeźbiona z onyksu, która datowana jest na I w. n.e. Umieszczona została w wykonanym w średniowieczu pucharze ozdobionym kamieniami szlachetnymi: perłami, szmaragdami, diamentami, szafirami i ametystami. Według średniowiecznych dokumentów napisanych w języku arabskim, została skradziona przez muzułmanów w Jerozolimie i podarowana chrześcijanom w Egipcie. Po wielu wiekach, w okolicy roku 1050 Arabowie wysłali Graala jako prezent kastylijskiemu królowi Fernandowi I w podzięce za pomoc w czasie głodu.

Przez wiele wieków chroniono go w bazylice San Isidorio – jak donosi Daily Mail – a wystawiano w latach pięćdziesiątych ubiegłego wieku w muzeum otwartym w bazylice.

Źródło: KP i własne