W jaki sposób miasto Gdańsk traktuje Polaków, którzy po latach chcą wrócić do ojczyzny? Bardzo boleśnie przekonała się o tym pani Swietłana – Polka, która postanowiła wrócić do swojej ojczyzny z Białorusi, gdzie jej rodzina znalazła się po 1945 roku.

Pani Swietłana jest Polką, która postanowiła wrócić z Białorusi do ojczyzny. (fot. Gazeta Bałtycka)

Mało kto wie o tym, że w Gdańsku funkcjonuje Centrum Wsparcia Imigrantów i Imigrantek. Jest to instytucja, która w imieniu władz miasta m.in. przydziela imigrantom lokale mieszkalne. W tym miejscu poprawność nakazywałaby przedstawić szereg osiągnięć tej instytucji i jej pozytywnych działań. Tak zwykły robić finansowane lub współfinansowane przez ratusz media, których przecież nie brakuje. Niestety. Nie tym razem i nie w niezależnych mediach.

O tym, w jaki sposób i z jakimi efektami działa wspomniana wyżej instytucja, przekonaliśmy się, poznając historię pani Swietłany, której rodzina (tak jak wiele polskich rodzin) po 1945 roku znalazła się na terenie ówczesnego Związku Radzieckiego, obecnie Białorusi.

Pani Swietłana wraz z synem niedawno wróciła do ojczyzny. Wybrała Gdańsk, bo uwierzyła, że jest to miasto otwarte, przyjazne, pomocne. Nie pomyliła się o tyle, że wszyscy Polacy, których spotkała na swoje drodze, wykazali się wyjątkową gościnnością, pomocą i ogromną empatią. Tych cech niestety nie wykazały ani władze Gdańska, ani miejscy urzędnicy, którzy spowodowali, że nasza rodaczka żyje w bardzo trudnych warunkach, a jej sytuacja wydaje się beznadziejna. Urzędnicy nie chcą z nią rozmawiać, a jedyna rada jaką dają brzmi: „Jak się panie nie podoba, może pani wyjechać”.

Jak żyje pani Swietłana, co w tej sprawie mówią urzędnicy i jak się tłumaczą?

Wkrótce obszerny materiał w tej sprawie. Zapraszamy!