Po co opowiadać o sobie? Istnieją ludzie w naszym życiu, którzy wiedzą więcej o nas niż my sami. Mogliby o nas napisać „magisterkę” i nie musieliby bronić dyplomu. Wszystko wiedzą najlepiej, a kiedy skonfrontujesz ich wiedzę z nimi samymi – o dziwo! – wypierają się jej. Tych ludzi nazywamy plotkarzami.

Dziwimy się często, że im się chce ciągle nas obgadywać. Wystarczy, że przejdziemy obok nich a czujemy, jak ich oczy bacznie obserwują każdy nas ruch. W pewnym momencie dochodzi do sytuacji, kiedy unikamy tych osób, bo ich „za długie języki” sprawiają nam przykrość.
Mamy żal, bo plotkarzami najczęściej stają się osoby, które w kontakcie z nami wykazują wiele dobrych słów i uprzejmości. Interesują się nami i życzą nam dobrze, lecz po pewnym czasie dowiadujemy się z pewnych źródeł, że owa osoba skomentowała nasz wygląd/zachowanie/pewną sytuację w bardzo nieprzyjemny sposób.

I wtedy zadajemy sobie pytanie: co się stało? Co takiego zrobiliśmy? Co spowodowało, że ta bardzo miła osoba nagle stanęła się naszym wrogiem? Nie wiesz co zrobić. Zatem nadal się uśmiechasz i miło rozmawiasz, choć podchodzisz już do tej osoby z dystansem. W nocy nie możesz zasnąć i denerwujesz się sam na siebie, że przejmujesz się daną plotką. Ale jak się nie przejmować, kiedy ona trafia w samo sedno twojego myślenia o sobie?

Prawda jest taka, że nie ma ludzi, którzy nie plotkują o kimś za plecami. Każdemu zdarza się chwila słabości, kiedy mówi o osobie nie będącej w towarzystwie. Są jednak plotki, które potrafią zrujnować komuś życie. Są ludzie, którzy ze swojego języka zrobili dodatkowy zawód: dokopywanie innym. Bo gadanie to ich ulubione hobby. Gadają ciągle, często kilka razy to samo, zawsze wierząc, że mówią z sensem. I nawet jeśli ucięłoby się im języki, nauczyliby się migowego, byle tylko móc innych obgadywać.

Zatem za każdym razem, kiedy usłyszysz szmer ust za swoimi plecami musisz wiedzieć jedno – nie da się tego powstrzymać. Jeśli zwrócisz uwagę, będzie jeszcze gorzej. Kiedy pokażesz, że cię to boli, również dolejesz oliwy do ognia.

Co zatem zrobić? To co zwykle. Uśmiechać się i potakiwać udając, że o niczym się nie wie. Ewentualnie poinformować drugiego plotkarza o tym, że plotka jest jak Ziemia – krąży wokół osoby plotkowanej i w końcu trafia do niej samej. Oczywiście współwinowajca będzie uważał się za niewinnego, ale ochoczo poinformuje koleżankę o tym co powiedziałeś.

Pamiętaj o jednym, najważniejszym: Nie próbuj się „odgryźć” na osobie, która ciebie rani. Jeśli mówić to prawdę, jeśli mówić o kimś to dobrze. Nie zmieniaj swojego zachowania w stosunku do osoby, która ciebie zraniła. Jeśli to zrobisz, po pewnym czasie poczujesz się jeszcze gorzej, bo staniesz się jak ten, który sprawił, że poczułeś się źle. A to byłaby kara nie dla niego, lecz dla ciebie.

Najlepsze co możesz zrobić dla siebie to ignorować plotki i współczuć tym, którzy je stworzyli. W końcu muszą mieć bardzo nudne życie jeśli zajęli się obgadywaniem twojego.