„Jeżeli sprawa szkodzi wpływowej grupie – jest ona zawieszana np. poprzez awansowanie prokuratora” – mówi Jarosław „Miami” Pieczonka, były gdański policjant i były żołnierz kontrwywiadu wojskowego.

Czy to prawda, że wypowiedział wojnę swoim szefom?
Ja nikomu nie wypowiadałam żadnej wojny. To raczej oni wypowiedzieli mi wojnę. Ci ludzie to psychopaci, czerpią przyjemność z niszczenia i poniżania innych ludzi. Takich osób poszkodowanych i poniżanych przez nich jest mnóstwo. Chyba biorą za dużo prochów, bo postępują jak idioci. Na swoich mafijnych spotkaniach całej palestry i służb wybierali sobie cel, np. zniszczenie jakieś dobrze prosperującej firmy, patrz „układ zamknięty” – w realu to Grupa Rolna AGRO-NORTH z miejscowości Choczewko, powiat wejherowski na wybrzeżu.

Czy prokurator jest przyjacielem gliny?
Ja podchodzę to tego wszystkiego zawodowo, dlatego uważam że jedni i drudzy powinni być po prostu profesjonalistami w swoim zawodzie. Uczucia, odczucia nie powinny mieć nic wspólnego z ich pracą, tylko obiektywizm, warsztat zawodowy i doświadczenie w pracy. Lepiej by było dla danej sprawy nie wiązać zawodowo prokuratora i policjanta, jeżeli prywatnie są przyjaciółmi. Jeżeli jednak nimi są, to w sferze zawodowej powinni to oddzielić.

Czy to prawda, że policjanci i prokuratorzy wchodzą ze sobą w konflikty?
Bywa różnie, ale nie wyobrażam sobie w dzisiejszych czasach, aby w danej sprawie te dwie strony ze sobą nie współpracowały. Bo inaczej jest to po prostu amatorszczyzna.

Powiem, że pierwszą zasadą od strony socjologicznej to jest zbieżność interesów. Tak jak w biznesie, wtedy współpraca układa się bardzo dobrze. Jeżeli obydwie strony tzn. policja i prokuratura grają w różnych drużynach a nie tej samej, wtedy rodzą się konflikty i nieporozumienia.

Czy spotkał się Pan z praktyką ustalania wyroków między adwokatami a sędziami?
Oczywiście! Nawet niedawno w mediach była informacja jak dany sędzia instruował kolegę
adwokata w stosunku do bogatego klienta jak napisać apelację z korzyścią dla osądzonego. Właściwie sędzia dyktował adwokatowi treść apelacji. Czy to nie jest dziwne?

Czy powodem obustronnej niechęci może być słynne już „grillowanie wyroków” (opisywaliśmy to zjawisko – red.), czyli ustalali postanowienia organów ścigania z adwokatami w północnej Polsce?

Tak być nie powinno, ale niestety jest. To są po prostu fakty znane publicznie. Weźmy byłego prezesa sądu rejonowego Ryszarda Milewskiego, który został dyscyplinarnie przeniesiony do Białegostoku.
Albo sędziego Sądu Rejonowego z Puław Marka Sz.-K. – w tym przypadku stwierdzono, że uchybił godności urzędu, bo – jak to ujęto – „pozostawał w związku ekonomicznym” z Jackiem S. Takich przypadków jest bardzo dużo.

Czy miał Pan problemy z adwokatami podejrzanych, których Pan przesłuchiwał?
Nie zawsze, to raczej były wyjątki. Ale ostatnio w zeszłym roku pozwałem do sądu pewną osobą z trójmiasta za groźby karalne. Facet jest dość bogaty i to były funkcjonariusz służb, przyjaciel palestry więc prawnika miał z najwyższej półki. Zagrywałem z nim jak chciałem. Doprowadziłem do tego, że facet mnie zlekceważył i na ostatnią sprawę przysłał asystentkę, wtedy zaatakowałem i oczywiście wygrałem.
Później prywatnie nawet mi pogratulował wygranej. Mafijna palestra teraz na niego patrzy jak na niedorajdę życiową, a wcześnie tworzył wizerunek swojej osoby jako specagenta od służb specjalnych…

Jak wyglądała Pana współpraca zawodowa z prokuratorami?
W tej chwili już nie współpracuję zawodowo. Obecnie są to zgłoszenia obywatelskie o popełnionych
przestępstwach, podsyłanie pewnych wątków i analiza przepływu informacji w prokuraturze i
szybkości biegu spraw. Na tej bazie można dużo wywnioskować.

Tu pewna ciekawostka. Jeżeli sprawa szkodzi jakiejś wpływowej grupie to jest ona zawieszana na długi okres czasu poprzez np. awansowanie prokuratora. Po upływie np. dwóch lat w ciągu jednego dnia jest odwieszana i zamykana i to przez referenta, śmiechu warte.

Muszę jeszcze powiedzieć o jednym, często stosowanym mechanizmie zamiatania. Jest to „powoływanie się na dobro śledztwa, tajemnicę państwową i służbową”. Wtedy można to dokładnie przeanalizować, kto kiedy i dlaczego…

Co czuje glina, który ujął przestępcę a słyszy od prokuratora, że trzeba go wypuścić z braku dostatecznych materiałów dowodowych?
No dobrze na pewno się nie czuje. Ale staram się nie uruchamiać stanów uczuciowych, tylko odpowiednią logikę myślenia. Ważne jest informowanie odpowiednich organów o takich sytuacjach. Niektóre decyzje prokuratora wynikają z lenistwa, niekompetencji i działań niezgodnych z prawem. Czasami trzeba trochę zaryzykować, aby dodatkowe dowody się pojawiły.

Czy często były takie sytuacje np. w Gdyni?
Dlaczego akurat w Gdyni? Moja hobbistyczna działalność we współpracy ze służbami w walce z przestępcami sięga nawet poza granice państwa. Ale w Gdyni też miałem takie sytuacje.

Czy rzeczywiście był Pan jedynym gliną który nie bał się „Tygrysa”?
To jest prawda, a do szczegółów zapraszam do książki. Jedno mogę powiedzieć, że wszystkie negatywne insynuacje odnośnie mojej osoby w stosunku do Tygrysa są nieprawdziwe, zmyślone przez moich wrogów. Ostatnio 2-06-2016 około godziny 17 na mój telefon komórkowy osobiście groził mi, powołując się na wpływy mojego byłego szefa CBŚ w Gdańsku. To pokazuje tylko jego pewność siebie, a resztę dopowiedz sobie sam.

Czy organy ścigania chroniły „Tygrysa”?
Formalnie organy ścigania nie ochraniały „Tygrysa” tylko go ścigały. Jednak środowisko całej palestry posiadające wpływy we wszystkich organach państwowych, poprzez kasę Tygrysa wykonywało na jego polecenie szereg działań ochronnych.

Czy „Tygrys” był groźnym gangsterem?
Był i jest szefem zorganizowanej grupy przestępczej, która do tej pory dezorganizuje państwo polskie. Może teraz bardziej przez działania przestępcze ludzi w białych kołnierzykach np.: przez wyłudzenia VAT.

Czy „Tygrys” działał dla siebie czy dla kogoś?
Jedno i drugie. Chodzi o działania przestępcze, w których występuje zbieżność interesów.
Czyli liczy się tylko kasa i wpływy.

Czy adwokaci zlecali „Tygrysowi” pewne nielegalne działania?
Tak i to sporo. Ale „Tygrys” za to generuje swoje pewne działania przestępcze. W środowisku mówi się od dawna, że „Tygrys” zlecił swoim adwokatom, którzy mają znajomości w organach państwa, zebranie dowodów na swojego szwagra, który mu szkodził w interesach. Obecnie szwagier dostał prawomocny wyrok 12 lat więzienia. Wszystkie dowody w sprawie zostały spreparowane.

Zapraszam wszystkich chętnych o zapoznanie się dokładniej z mafią palestry i służb specjalnych do książki Patryka Vegi „Służby Specjalne – podwójna przykrywka” opartej na autentycznych wątkach z mojej pracy operacyjnej w służbach. Tam dopiero włosy stają dęba i to naprawę.

Jarosław Pieczonka, ps. „Majami” – były żołnierz kontrwywiadu wojskowego, były funkcjonariusz gdańskiej policji, który stał się legendą ze względu na swoje niekonwencjonalne i brutalne metody. Pracował dla najbogatszych Polaków, złożył doniesienie na funkcjonariuszy służb specjalnych z Gdańska, którzy przekraczali swoje uprawnienia, obecnie zajmuje się ochroną statków przed somalijskimi piratami. Miał kontakty z najgroźniejszymi trójmiejskimi gangsterami – „Nikosiem” i „Zacharem”.