Janusz Sanocki Nysa dnia 15 kwietnia 2020 r.
Komitet „Przywrócić Prawo”
ul. Prudnicka 3
48-304 Nysa

Trybunał Konstytucyjny
al. Jana Chrystiana Szucha 12A
00-918 Warszawa

Skarga

Na niekonstytucyjność rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 24 marca 2020 r. oraz rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 kwietnia 2020r. wprowadzających ograniczenia wolności obywateli poruszania się po terytorium Rzeczypospolitej zapisane w art. 52 Konstytucji.

A także na rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 9 kwietnia wprowadzające obowiązek noszenia masek ochronnych przez wszystkich obywateli jako stanowiące rażącą i nieuzasadnioną medycznie ingerencję w życie prywatne obywateli bez należytej, uzasadnionej przyczyny i wbrew art. 47 Konstytucji RP.

Składając skargę domagam się:
1) uchylenia ww. rozporządzeń jako naruszających art. art. 52 Konstytucji oraz art. 47 Konstytucji;
2) Wydania rozporządzenia wstrzymującego – do czasu ostatecznego rozstrzygnięcia – ww. rozporządzeń.

Uzasadnienie:

Zgodnie z art. 52 ust. 3 Konstytucji wolności, o których mowa w art. 52 ust 1 i 2, mogą podlegać ograniczeniom określonym w ustawie.

Natomiast zgodnie z art. 228 ustawa o stanie nadzwyczajnym, która mogłaby wprowadzić ograniczenia praw obywatelskich, może być podjęta „w sytuacji szczególnych zagrożeń”.

Tymczasem stwierdzić należy, iż wskazane drastyczne ograniczenia praw obywatelskich zostały wprowadzone na podstawie rozporządzeń Ministra Zdrowia i rozporządzenia Rady Ministrów, a wiec aktów niższego rzędu niż ustawa, a ustawa o stanie nadzwyczajnym, która by dawała urzędnikom – ministrowi czy radzie ministrów – upoważnienia do ograniczania praw obywatelskich – nie została przyjęta przez Sejm.

Tym samym nastąpiło oczywiste naruszenie konstytucyjnych wolności obywatelskich bez podstawy formalnej w postaci ustawy o wprowadzeniu stanu nadzwyczajnego

Zwrócić także należy uwagę, iż wprowadzone ograniczenia, nie dość że wydane bez przyjęcia stosownej ustawy, zostały także wydane bez odpowiedniego uzasadnienia w stanie faktycznym, a mianowicie niewystąpienia w istocie w Polsce stanu „szczególnego zagrożenia” opisanego w art. 228 Konstytucji.

Rozmiar choroby spowodowanej wirusem Covid-19 jest w Polsce znikomy i w żadnym wypadku nie może być uważany za epidemię. Od początku marca do połowy kwietnia testy wykazały obecność wirusa u 7049 osób, natomiast z powodu covid-19 w Polsce w tym okresie 251 osób. Rocznie umiera w Polsce na różne choroby ponad 400 tys. osób – w 2018 r. zmarło 414 tys. Czyli statystycznie w miesiącu umiera ok. 34.5 tys. osób. Oznacza to, że 251 osób zmarłych na coronavirusa w ciągu 1,5 miesiąca stanowi niespełna 0,5% wszystkich zmarłych.

Wirusa wykryto u 7049 na 37.734.000 Polaków co daje występowanie wirusa u 0,019% populacji czyli niespełna 2 osoby na 10 tys. mieszkańców.

Biorąc pod uwagę, że co roku na grypę zapada w Polsce blisko 4 mln osób, a na choroby układu oddechowego co roku umiera przeciętnie ponad 20 tys. Polaków, w żaden sposób znikoma zachorowalność i śladowa umieralność na coronawirusa nie może stanowić podstawy do ogłoszenia stanu epidemii.

Nie został zatem spełniony konstytucyjny warunek określony w art. 228 – wprowadzenia stanu nadzwyczajnego albowiem znikome, w istocie zjawisko jakim jest covid-19 w Polsce nie spełnia warunku „szczególnego zagrożenia”.

Wobec powyższego skarga na naruszenie Konstytucji przez Rząd i Ministra Zdrowia jest w tej sytuacji w pełni uzasadniona.

Janusz Sanocki