„Kiedy pełnia Księżyca – śpię gorzej” – to zdanie słyszał już chyba każdy z nas… Ale teraz już nikt nie powinien wyśmiewać człowieka zmęczonego bezsennością. Szwajcarski naukowiec – prof. dr Christian Cajochen z Centrum Chronobiologii Uniwersyteckiej Kliniki Psychiatrycznej w Bazylei – udowodnił w czasopiśmie naukowym „Current Biology”, że pełnia Księżyca oddziałuje na ludzi, którzy śpią przez nią gorzej i krócej. Pełnia wpływa także na rozstrój hormonów.

Idea badań narodziła się w pubie, właśnie podczas pełni księżyca. Uczony dyskutował o badaniach nad snem, próbował jeszcze raz je ocenić, dodatkowo włączając doń wpływ faz Księżyca.

W badaniach starano się najpierw analizować różne aspekty cyklu sen – czuwanie u 33 ochotników. Brano pod uwagę m.in. aktywność mózgu, ruchy oczu i zmiany hormonalne. Nowa analiza pokazała, że ochotnicy potrzebowali w czasie pełni średnio około 5 minut więcej, aby zasnąć. Spali jednakże mniej około 20 minut, co wpływało na jakość ich snu i prowadziło do niskiej samooceny. Aktywność mózgu z kolei wykazała – jak zawarto w badaniach – że obniżyła się długość tzw. głębokiego snu. Wreszcie w pełni Księżyca spadł poziom melatoniny. Hormon ten odpowiedzialny jest w kontrolę naturalnego cyklu snu i czuwania.

Księżyc wywiera także wpływ na inne aspekty naszego zachowania, takie jak nastrój czy wydajność umysłowa…

Według naukowców wiąże się to z przeszłością, kiedy Księżyc oddziaływał na ludzkie zachowania… Co oczywiście, znane jest także w świecie zwierzęcym – w szczególności zwierząt morskich, gdzie światło Księżyca i jego fazy, wpływają na zachowania rozrodcze.

Dziś wpływ Księżyca zastąpiony został techniką współczesnego świata – światłem elektrycznym – konstatują naukowcy… Gdy jest ciemno, organizm produkuje więcej melatoniny, zatem przebywanie w jasno oświetlonym pomieszczeniu wieczorem może zaburzać naturalne procesy wydzielania tego hormonu, a tym samym powodować bezsenność.

Tłumaczenie z oryginału: Zenon Lica

Więcej na łamach Die Welt