„Z dużej chmury mały deszcz” – tak w skrócie można ocenić długo zapowiadaną przez premiera rekonstrukcję rządu.

W mojej ocenie przedstawione dzisiaj zmiany są jedynie zmianami ilościowymi a nie jakościowymi. Nie poszło bowiem za nimi długo oznajmiane „nowe otwarcie”. Poza kilkoma sloganami i banałami, które mogliśmy dziś z ust premiera usłyszeć. Istotną zmianą, świadczącą o zmianie strategii, mogłaby być wymiana koalicyjnego partnera. Ale na tę, do końca kadencji raczej się nie zanosi.

Dużą niespodzianką będącą sygnałem o zmianie priorytetów działań rządu na najbliższe dwa lata są dwie decyzje: osłabienie pozycji ministerstwa finansów oraz połączenie ministerstw transportu i rozwoju regionalnego w jedno i powołanie Ewy Bieńkowskiej na jego szefową. Jak to należy odczytywać? Ano tak, że Mateusz Szczurek, nowy minister finansów, człowiek „spoza układu PO”, będzie raczej księgowym rządu jak jego finansowym mózgiem, za jakiego chciał uchodzić Vincent Rostowski.

Trudno się zresztą Tuskowi dziwić. W perspektywie kolejnych 6 lat najważniejsze dla Polski i rządu będzie jak najpełniejsze wykorzystanie dotacji unijnych przede wszystkim na inwestycje infrastrukturalne oraz podniesienie innowacyjności naszej gospodarki. Szansę na tak dużą subwencję, jaką zapisano w nowym budżecie UE, Polska ma zapewne po raz ostatni. Dlatego taka decyzja w sprawie Ewy Bieńskowskiej.

Pozostałe nominacje nie mają większego znaczenia jak sama rekonstrukcja, która bardziej przypomina de- Konstrukcję. Czy ogłoszone dziś decyzje pozwolą premierowi na złapanie „drugiego oddechu” i poprawę notowań PO w sondażach? Śmiem wątpić.

Cieniem na dzisiejszym „spektaklu” kładą się bowiem informacje o największej – zdaniem CBA – aferze korupcyjnej w III RP.

Medialne doniesienia z prowadzonych śledztw mogą „przykryć” dzisiejszy propagandowy show i jeszcze bardziej osłabić PO, a nawet doprowadzić do rządowego przesilenia. Raz to już przerabialiśmy.