Niedawno około 150 żydowskich uczniów przed polskim konsulatem w Nowym Jorku wykrzykiwało antypolskie hasła. Obarczali nasz kraj m.in. odpowiedzialnością za Holokaust. Czas zatem najwyższy, aby przypomnieć istotne, lecz mało znane fakty historyczne.

Skąd ta nagła manifestacja niechęci do Polaków? Być może chodzi o zagrożone żydowskie interesy istniejące w Polsce, w związku ze zmianą rządu? Jak wiadomo, wciąż nie udaje się obalić obecnej władzy, wyprowadzanie Polaków na ulice także nie przynosi efektów, działalność na terenie Polski rozmaitych fundacji finansowanych przez środowiska żydowskie, których celem ma być wsparcie dla realizacji ich interesów R11; również realnych efektów raczej nie przynosi.

A zatem być może w geście bezsilności i frustracji przyszedł czas na niewybredne obrażanie Polaków podczas organizowanych przez amerykańskich Żydów manifestacji, w czasie których jesteśmy przez nich oskarżani m.in. o udział w holokauście.

Cóż… być może to swoista forma żydowskiego podziękowania za tysiące heroicznych i bohaterskich postaw Polaków, którzy w czasie II wojny światowej, narażając życie swoje i swoich rodzin, ratowali Żydów przez niemiecką agresją… niejednokrotnie płacąc za to najwyższą cenę…

W odpowiedzi na to, co stało się ostatnio w Nowym Jorku, być może należałoby oskarżyć Żydów o mordowanie Polaków, w tym polskich bohaterów II wojny światowej, żołnierzy AK, NSZ i całego niepodległościowego podziemia?

Warto wiedzieć, że to także Żydzi tworzyli w powojennej Polsce jedną z najbardziej zbrodniczych organizacji pod nazwą „Urząd Bezpieczeństwa Publicznego” działającą w ramach ówczesnego „Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego”. W tym miejscu należy przypomnieć, że znaczną część kierowniczej kadry UB tworzyli właśnie Żydzi, którzy wyjątkowo „gorliwie” prowadzili śledztwa przeciwko Polakom, a te z reguły kończyły się zamęczeniem przesłuchiwanego na śmierć. Jeśli przesłuchiwany jakimś cudem dożył do rozprawy R11; często zostawał skazywany na śmierć, po czym wyrok wykonywano.

Symbolem polskiego bohatera zabitego w bestialski sposób przez funkcjonariuszy UB jest np. rotmistrz Witold Pilecki, czy generał August Fieldorf „Nil”.

Z kolei doskonałym przykładem komunistycznej zbrodniarki o żydowskim pochodzeniu działającej w Urzędzie Bezpieczeństwa była choćby Helena Wolińska-Brus, pełniąca wówczas funkcję prokuratora, którą dopiero w 2006 roku Lech Kaczyński pozbawił nadanego w 1945 roku Krzyża Kawalerskiego i Krzyża Komandorskiego Orderu Odrodzenia Polski.

Tego typu nikczemnych postaci w powojennej Polsce było znacznie więcej. Co gorsze R11; większość z bardzo wysokimi emeryturami spokojnie, przez nikogo nieniepokojeni dokończyła żywota – tak też stało się z Wolińską, która przez dziesiątki lat niesłusznie pobierała wysoką wojskową emeryturą a przed śmiercią, odpowiadając na zarzuty prokuratorów IPN i próby ekstradycji, zdążyła jeszcze obrazić Polaków zarzucając im… a jakże R11; antysemityzm.

Według dostępnych danych administracyjnych, blisko 40 proc. samej kierowniczej kadry Resortu Bezpieczeństwa Publicznego i Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego w latach 1944–1954 w Polsce stanowili Żydzi i osoby pochodzenia żydowskiego (oficerowie sowieccy to ok. 10 proc.). W dyskusjach na temat relacji polsko-żydowskich ten fakt historyczny jest jednak pomijany i przykrywany rzekomym polskim antysemityzmem…

Ciekawostką niech będzie także fakt, iż opisując wydarzenia z czasów II wojny światowej i po niej, Żydzi zawsze przedstawiają się tylko jako ofiary. Nie mówi się o kolaboracji, szmalcownictwie, handlu, przemycie i licznych nikczemnościach, których ponad wszelką wątpliwość także się dopuszczali. Propaganda głosi, że nikczemni, nienawistni i zbrodniczy zaraz po Niemcach byli przede wszystkim Polacy. Żydzi? Nigdy…

I tu apel do protestujących amerykańskich środowisk żydowskich: W przyszłości może lepiej nie zwracać na siebie uwagi organizując antypolskie manifestacje, bo Polacy nie najgorzej znają historię, a miejmy nadzieję, że wkrótce będą ją znać jeszcze lepiej i chętnie przypomną te wszystkie epizody historyczne, o których od lat celowo, odczuwając zapewne głęboki wstyd, milczycie.