O satyrycznym serialu komediowym stworzonym przez Roberta Górskiego – znanego z Kabaretu Moralnego Niepokoju było głośno zanim jeszcze ukazał się w sieci pierwszy odcinek. Czym miał być ten serial w swoim zamyśle – trudno ustalić. Robert Górski nie mówi bowiem wprost czy chciał ośmieszyć tytułowego Prezesa, czy ocieplić jego wizerunek.

Oczekiwania szczególnie obozu przeciwników obecnego rządu były ogromne. Na facebookowym profilu „Sokzburaka” – słynącym z niechęci do władzy zwiastun pierwszego odcinka polubiło 28 tys. osób, drugi ledwie 1 tys. a trzeciego i czwartego nawet nie wstawiono – to może świadczyć o pewnym rozczarowaniu i zawodzie.

Reakcja strony rządowej to odrobiona lekcja. Dystans do siebie i reklama dla serialu na konferencji prasowej z udziałem premier Szydło oraz ministrów Macierewicza i Błaszczaka to dobre posunięcie. Jeszcze lepsze były negocjacje o emisji serialu w TVP, choć jak już wiemy, nie zakończyły się podjęciem współpracy z satyrykami.

„Ucho prezesa” to dla mnie jest to przykład inteligentnego humoru, który nie wszystkim oczywiście przypadnie do gustu. Doceniam warsztat aktorski Roberta Górskiego. Był zjawiskowym Tuskiem – śliczną wydmuszką haratającą w gałę – jest świetnym Prezesem z wszystkimi wadami – wymowy, z mlaskaniem itp. Dobór obsady bardzo pasuje – i legendarna pani Basia, i minister wojny i oczywiście Misio. Zauważam tylko jeden minus: Za mało kota… Ale czekam niecierpliwie na więcej.