Internet nie do końca taki zły
W internecie, w ciągu doby, pojawia się mnóstwo zbędnych treści, na które mało osób zwraca uwagę. Istnieją strony z ciekawymi memami, ale treści dla bardziej wymagających użytkowników próżno szukać czegoś ciekawszego, a jeśli ktokolwiek znajdzie już coś dostatecznie interesującego R11; musi szukać bardzo głęboko, aby dostać się do skarbów, jakie posiada internet w swoich zasobach.
To historia, która przypomina o prostej zasadzie międzyludzkiej, opowiadająca o podróżnym, “dziwnym” i niezbyt wygodnym dla współpasażerów.
Pewien stary człowiek siedział wraz ze swoim 25-letnim synem w pociągu. Pociąg ma niebawem ruszyć, wszyscy pasażerowie zajmują już swoje miejsca. Kiedy pociąg odjechał, młody chłopak był pełen radości i ciekawości. Siedział tuż przy oknie.
Wystawił rękę przez okno i, czując powiew powietrza, krzyknął: Tato, zobacz, wszystkie drzewa zostają za nami.
Potem chłopak kilkukrotnie wyrażał swoją radość z małych rzeczy, takich jak: krople deszczu, chmury na niebie czy zwierzęta. Był po prostu zadowolony z najmniejszych drobiazgów. Naprzeciwko siedziała para, która z zażenowaniem i z politowaniem patrzyła na chłopaka i po którymś jego “okrzyku radości” powiedziała:
Dlaczego nie zabierze Pan swojego syna do dobrego lekarza?
Ojciec chłopca odparł:
Już to zrobiłem. Właśnie wracamy ze szpitala. Mój syn odzyskał dzisiaj wzrok – widzi po raz pierwszy w swoim życiu.
Internet jest pełen takich historii. Jestem tego pewny. Tylko dlaczego tak rzadko docierają one do mainstreamu. Może ludzi nie interesują już dłuższe teksty, przy których czasem trzeba pomyśleć…
Często słyszałem opinie od ludzi mediów, że informacje, które najlepiej się sprzedają i lądują na pierwszych stronach gazet, to te, w których dzieje się coś złego, to relacje z wypadków, katastrof etc.
Podsumowując:
Nowe pokolenie mediów może i powinno się zmieniać. Może małymi krokami dawkować czytelnikom historie, które chwytają za serce i przy ich czytaniu trzeba trochę pomyśleć. Historie z morałem. Bardzo brakuje obecnie takich tekstów… Mam nadzieję, że to się wkrótce zmieni.
Całą historię można znaleźć na:
